Πώς να αναγκάσετε τον εαυτό σας να μην φάει και να χάσει βάρος: συμβουλές ψυχολόγου και ενδοκρινολόγου

η υπερβολική κατανάλωση γλυκών

Ο τίτλος περιέχει ένα δημοφιλές ερώτημα αναζήτησης στις μηχανές αναζήτησης. Αλλά αυτό το άρθρο δεν πρόκειται να προσφέρει συμβουλές όπως «μετρήστε μέχρι το 10 και πιείτε ένα ποτήρι νερό». Ας μιλήσουμε για κάτι άλλο: γιατί είναι κακή ιδέα να πιέζεις τον εαυτό σου να χάσει βάρος, να μην τρώει και πώς να αντιμετωπίζεις τη στάση σου απέναντι στο φαγητό.

Τι συμβαίνει με το να μην τρώτε για να χάσετε βάρος;

ασκούμενος ψυχολόγος: Όταν έχεις υγιεινή στάση απέναντι στη διατροφή, είσαι σε επαφή με το σώμα σου – ακούς τα σήματα του και ξέρεις πώς να το χρησιμοποιείς. Εάν το σώμα σηματοδοτήσει την πείνα, σβήνει· όταν χορτάσετε, σταματάτε να τρώτε. Το μήνυμα "μην τρώτε για να χάσετε βάρος" υπονοεί τη διακοπή αυτής της επαφής, την αντιμετώπιση του εαυτού σας και την εκδήλωση αυτοεπιθετικότητας. Αποδεικνύεται ότι αναλαμβάνετε δράση εναντίον σας για να πετύχετε τον στόχο (απώλεια βάρους). Αυτό δεν είναι καλόÖβαρετό και ανθυγιεινόÖσε.

ψυχίατρος: Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν χάσει βάρος από μια περιοριστική δίαιτα θα το ξαναπάρουν μέσα σε 1-2 χρόνια. Επιπλέον, τα 2/3 τους κερδίζουν περισσότερα από όσα έχασαν.

Ενδοκρινολόγος:Το μήνυμα να αναγκάζεις τον εαυτό σου να χάσει βάρος, όχι να φάει, είναι παράλογο. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε: τι συμβαίνει στο σώμα; Ίσως δεν οφείλεται σε κακή διατροφή, αλλά μάλλον σε ορμονικές ιδιότητες.

Και τι είναι - μια υγιεινή προσέγγιση στο φαγητό;

ψυχίατρος: Αυτό συμβαίνει όταν τα τακτικά γεύματα και τα σνακ δεν συνοδεύονται από φόβο, ντροπή και αισθήματα ενοχής. Έλλειψη «απαγορευμένων τροφών», δίαιτες και μέτρηση θερμίδων. Και αν επιτρέψεις στον εαυτό σου να απολαύσει το φαγητό.

Ενδοκρινολόγος:Έχει να κάνει με το να βλέπεις το φαγητό ως προϋπόθεση για μια πλήρη, ευτυχισμένη ζωή. Και όχι ως υποκατάστατο της χαράς και της απόλαυσης.

ασκούμενος ψυχολόγος: Είναι όταν σταματάτε να τρώτε όταν πεινάτε, όταν είστε χορτάτοι, χωρίς να εστιάζετε στις ελλείψεις του σώματός σας που πρέπει να «διορθωθούν» με το φαγητό, ή όταν αρνείστε να μην τρώτε υπερβολικά, χωρίς να αρπάζετε τα συναισθήματα.

Μπορείτε να δώσετε περισσότερες λεπτομέρειες; Πώς και γιατί τρώμε συναισθήματα;

ασκούμενος ψυχολόγος: Δεν υπάρχουν καλά και κακά συναισθήματα για τον ψυχισμό, μπορεί να ανταπεξέλθει σε οποιονδήποτε. Δεν χρειάζεται φαγητό, αλκοόλ, gadget ή τηλεόραση για αυτό. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που ένα άτομο πνίγει τα συναισθήματά του με το φαγητό. Ενθουσιασμένος, έφαγα ένα μπολ παγωτό - έγινε πιο εύκολο. Η συμπεριφορά του ενισχύθηκε θετικά και το άτομο άρχισε να καταφεύγει σε αυτή τη στρατηγική ξανά και ξανά.

Σύμβουλος ψυχολόγος:Οι άνθρωποι συχνά τρώνε πάρα πολύ επειδή δεν ξεκουράζονται. Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα. Μια νεαρή γυναίκα είχε ένα πρόβλημα: τρώει πολύ το βράδυ και δεν μπορεί να σταματήσει. Αποδεικνύεται ότι δουλεύει για τρεις επειδή δεν ξέρει πώς να απορρίψει συναδέλφους. Δεν υπάρχει χρόνος για μια μπουκιά για φαγητό: δουλειά όλη την ώρα. Και το βράδυ δεν μπορεί να φάει. Δηλαδή, ένα άτομο εξαντλεί τον εαυτό του, καταπονείται, είναι συνεχώς υπό πίεση. Πώς μπορείτε να αναπληρώσετε τη χαμένη ενέργεια; Μπέργκερ, πατάτες, σοκολάτα.

Αποδεικνύεται ότι είναι λάθος για ένα άτομο να τρώει όταν είναι βαριεστημένο, ανήσυχο, θυμωμένο, κουρασμένο ή λυπημένο;

Σύμβουλος ψυχολόγος:Αυτό από μόνο του δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό: το φαγητό συνδέεται υποσυνείδητα με την ασφάλεια. Για ένα νεογέννητο μωρό, το φαγητό δεν είναι απλώς φαγητό, αλλά εγγύτητα με τη μαμά, επιβεβαίωση, εμπιστοσύνη, αποδοχή, αγάπη, επικοινωνία. Οι ενήλικες επίσης τρώνε μερικές φορές για να ηρεμήσουν. Είναι κακό όταν είναι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης του φόβου ή του άγχους.

ψυχίατρος: Ικανοποιούμε διάφορες ψυχολογικές ανάγκες με φαγητό. Για παράδειγμα, το οικογενειακό δείπνο είναι οικειότητα. Η μετάβαση σε ένα εστιατόριο με φίλους εξαλείφει την ανάγκη για κοινωνική αλληλεπίδραση. Το πρόβλημα προκύπτει όταν το φαγητό γίνεται δεκανίκι στις αρνητικές μας εμπειρίες. Αυτό μας φέρνει στο θέμα της διατροφικής διαταραχής (EID) ή της διατροφικής διαταραχής. Η ψυχιατρική αντιμετωπίζει αυτά τα προβλήματα.

Περίμενε περίμενε! Αποδεικνύεται ότι αν φάω μια σοκολάτα μετά την ώρα και νιώσω ενοχές, είναι ενοχλητικό; Να πάω κατευθείαν στον ψυχίατρο;

Αίσθημα ενοχής για την κατανάλωση γλυκών

ασκούμενος ψυχολόγος:Δύσκολη ερώτηση. Υπάρχουν περιπτώσεις που ένα άτομο που τρέχει τρώει χαοτικά και δεν προσέχει τι τρώει. Ή τρώει όταν δεν είναι πραγματικά πεινασμένος - από βαρεμάρα ή από παρέα. Μπορεί να είναι μόνο μια διατροφική διαταραχή που μπορεί να διορθωθεί με έναν διατροφολόγο. Αλλά την ίδια στιγμή, το φαγητό εκτός πείνας είναι ένα από τα συμπτώματα του RIP. Η γραμμή είναι πολύ λεπτή. Και μόνο ένας γιατρός μπορεί να το πει. Στη χώρα μας ασχολείται ψυχίατρος.

Ενδοκρινολόγος:Συμβαίνει ότι ένα άτομο είναι συνεχώς λυπημένο, ανήσυχο, κουρασμένο - και επικεντρώνεται σε αυτά τα προβλήματα. Ίσως αυτό είναι αποτέλεσμα συνεχούς άγχους. Είναι όμως και συμπτώματα ενδογενούς κατάθλιψης και αγχώδους νεύρωσης. Ένας ψυχίατρος εμπλέκεται επίσης στη διάγνωση τέτοιων καταστάσεων.

Δεν είναι όμως το ERP βουλιμία και ανορεξία; Τα συμπτώματα είναι δύσκολο να συγχέονται

ψυχίατρος: Δεν είναι μόνο η βουλιμία και η ανορεξία. Οι διατροφικές διαταραχές περιλαμβάνουν επίσης την ψυχογενή υπερφαγία (ονομάζεται επίσης παροξυσμική ή καταναγκαστική), την κατανάλωση μη βρώσιμης τροφής (νόσος του Pick) και την ψυχογενή απώλεια όρεξης. Πρόκειται για ασθένειες που αναφέρονται στη Διεθνή Ταξινόμηση Νοσημάτων (ICD). Ωστόσο, υπάρχουν διαταραχές που δεν βρίσκονται σε αυτή τη λίστα, αλλά τραβούν και την προσοχή της ψυχιατρικής: επιλεκτική διατροφική διαταραχή, ορθορεξία (όταν η επιθυμία για υγιεινό τρόπο ζωής ξεπερνά όλα τα όρια) και πρεγορεξία (η πιο αυστηρή περιοριστική δίαιτα σε εγκύους).

ασκούμενος ψυχολόγος: Η ψυχολογία διαφοροποιεί επίσης το σύνδρομο υπερφαγίας (BOE): Όταν ένα άτομο δεν τρώει σχεδόν τίποτα όλη μέρα, δεν μπορεί να κοιμηθεί για πολλή ώρα ή ξυπνά συχνά και πηγαίνει στο ψυγείο όταν ξυπνά.

Είναι και η παχυσαρκία ERP;

ψυχίατρος: Δεν είναι πάντα. Μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι - αυτοί είναι η γενετική, η καθιστική ζωή και οι ορμονικές ανισορροπίες. Δεν είναι δυνατόν να ταυτιστεί το RPP με την παχυσαρκία.

ασκούμενος ψυχολόγος: Ναι κατάλαβα. Υπάρχουν άνθρωποι με απόλυτα υγιεινές διατροφικές συνήθειες που είναι υπέρβαροι. Και το αντίστροφο - για παράδειγμα σε ασθενείς με νευρική ανορεξία.

Έχετε ακούσει ότι το RPP αφορά κυρίως γυναίκες, έφηβους και μοντέλα; Είναι αλήθεια?

Πρόβλημα υπερφαγίας στις γυναίκες

Ψυχίατρος:Οχι φυσικά. Η διαταραχή μπορεί να αναπτυχθεί τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες σε οποιαδήποτε ηλικία. Για παράδειγμα, η επιλεκτική διατροφική διαταραχή είναι πιο συχνή στα παιδιά - το παιδί τρώει μόνο ορισμένα τρόφιμα.

ασκούμενος ψυχολόγος: Η ανορεξία και η βουλιμία είναι πιο συχνές στις γυναίκες. Αλλά η καταναγκαστική υπερφαγία - τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες. Επομένως, είναι αδύνατο να πούμε ότι το RPP είναι ένα αποκλειστικά γυναικείο πρόβλημα. Και ναι, νέοι, μοντέλα, αθλητές που ασκούν αισθητικά αθλήματα (ρυθμική γυμναστική, καλλιτεχνικό πατινάζ, αθλητικός χορός), τηλεοπτικοί παρουσιαστές, bloggers, ηθοποιοί - κινδυνεύουν όλοι όσοι είναι στο μάτι και που η δουλειά τους εξαρτάται από την εμφάνιση. Αλλά το πρόβλημα μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε, ακόμα και εκείνους που είναι μακριά από τον χώρο του μόντελινγκ ή το beauty blogging.

Πιστεύεται ότι όλα τα διατροφικά προβλήματα είναι μια προσπάθεια να τραβήξουν την προσοχή. Είναι έτσι;

ασκούμενος ψυχολόγος: Υπάρχει μια τέτοια άποψη, αλλά δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη. Ναι, κατά τη διάρκεια της θεραπείας μπορεί να διαπιστωθεί ότι το RPP ξεκίνησε όταν το άτομο δεν έγινε αποδεκτό από τους συνομηλίκους του. Για παράδειγμα, για ένα κορίτσι 13-15 ετών, είναι σημαντικό να την κοιτούν τα αγόρια και να συμφωνούν οι φίλοι της, άρα έκανε αυστηρή δίαιτα. Συμβαίνει επίσης ότι τα διατροφικά προβλήματα είναι η προσπάθεια του παιδιού να τραβήξει την προσοχή των γονιών, συχνά υποσυνείδητα. Αλλά αυτές είναι μάλλον ειδικές περιπτώσεις. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η ανάγκη για προσοχή είναι η κύρια αιτία των διατροφικών διαταραχών.

Ποιος είναι λοιπόν ο λόγος;

ασκούμενος ψυχολόγος: Υπάρχουν τρεις ομάδες λόγων: βιολογικοί, ψυχολογικοί και κοινωνικοί. Η βιολογική - για παράδειγμα μια γενετική προδιάθεση για RPC - μπορεί δυστυχώς να κληρονομηθεί. Ψυχολογική - ενδοοικογενειακή βία, απαγόρευση έκφρασης αρνητικών συναισθημάτων, παραβίαση του δεσμού γονέα-παιδιού (για παράδειγμα, εάν το παιδί έχει ψυχρούς, απόμακρους γονείς). Κοινωνική - η λατρεία των ιδανικών της ομορφιάς, της λεπτότητας, του εκφοβισμού.

ψυχίατροςΑ: Υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη του EID, όπως η τελειομανία ή η υπερβολική ευθύνη. Επιδρούν και οι ιδιαιτερότητες των διατροφικών συνηθειών στην οικογένεια, η στάση απέναντι στο βάρος και τη σιλουέτα. Το παιδί θα μπορούσε να ανταμειφθεί με γλυκά για την καλή συμπεριφορά και τη μάθηση, και το γεγονός παραμένει: Αφού είμαι καλός, μπορείς να πάρεις μια καραμέλα. Πολύ καλά? Θα πάρω δέκα.

Σύμβουλος ψυχολόγος:Πολλοί ασθενείς με ECD έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση. Για πολλούς επίσης, το φαγητό βοηθά στην απόκτηση δευτερευόντων οφελών από την κατάσταση. Για παράδειγμα, ένας από τους πελάτες μου χρειαζόταν βάρος για να προστατευτεί από τους άνδρες. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας ανακαλύψαμε ότι το κορίτσι σχολικής ηλικίας είχε βρεθεί σε μια άβολη κατάσταση με έναν ενήλικα άνδρα. Η πελάτισσα εξεπλάγη που το θυμήθηκε: αυτή η ιστορία φαινόταν «ξεχασμένη», αλλά συνέχισε να επηρεάζει τη συμπεριφορά του κοριτσιού στην ενήλικη ζωή. Αποκάλυψαν επίσης την πεποίθηση ότι οι άνδρες αγαπούν μόνο τους αδύνατους ανθρώπους. Αν ναι, το επιπλέον βάρος τη βοήθησε να είναι «ασφαλής» χωρίς άντρες.

Πόσο συχνές είναι οι διατροφικές διαταραχές στην κοινωνία;

Αδυνατότητα από διατροφική διαταραχή

ψυχίατρος: Ο επιπολασμός της RPC στον κόσμο πιστεύεται ότι είναι περίπου 9%. Ο επιπολασμός είναι υψηλότερος στις ομάδες κινδύνου. Υπάρχουν μελέτες σε έφηβα κορίτσια που αναφέρουν ότι μέχρι την ηλικία των 20 ετών, περίπου το 13% έχει συμπτώματα CRP. Η ανορεξία είναι μια από τις πιο θανατηφόρες ψυχικές διαταραχές, ακόμη και πριν τον εθισμό στα χημικά.

ασκούμενος ψυχολόγος: Είναι δύσκολο να δοθούν ακριβείς αριθμοί γιατί τα άτομα με PAD συχνά δεν καταλαβαίνουν ότι χρειάζονται βοήθεια. Υπάρχουν στοιχεία για τις Ηνωμένες Πολιτείες ως κέντρο έρευνας και στατιστικών για τις διατροφικές διαταραχές: περίπου 30 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με διατροφικές διαταραχές. Οι γυναίκες είναι διπλάσιες από τους άνδρες (20 εκατομμύρια έναντι 10 εκατομμυρίων). Και κάθε ώρα στον κόσμο τουλάχιστον 1 άτομο πεθαίνει ως αποτέλεσμα RPE.

Ποια είναι τα συμπτώματα του RPE; Μπορώ να το διαγνώσω μόνος μου;

ψυχίατρος: Γενικά, τα κύρια συμπτώματα είναι τα εξής:

  • Ένα άτομο κάνει τον εαυτό του να κάνει εμετό ή με άλλο τρόπο αντισταθμίζει αυτό που έφαγε μετά το φαγητό, όπως υπερβολική σωματική καταπόνηση (σωματική τυραννία), καθαρτικά και διουρητικά.
  • Ισχυρή προσήλωση στο βάρος και τη σιλουέτα (δεν μπορείτε να προσθέσετε / να χάσετε ούτε γραμμάριο ή εκατοστό! ).
  • Πολυάριθμες προσπάθειες μείωσης βάρους και σωματικού βάρους ταλαντεύονται.
  • Διάφοροι πολλοί διατροφικοί κανόνες (τρώω μόνο πρωτεΐνες, μόνο λαχανικά, μόνο κόκκινα).
  • Συνεχείς σκέψεις, φόβοι και αισθήματα ενοχής και ντροπής για την πρόσληψη τροφής και το σωματικό βάρος. Όταν οι σκέψεις και οι συμπεριφορές που σχετίζονται με το φαγητό προκαλούν πολλά βάσανα.
  • Απώλεια ελέγχου της ποσότητας που καταναλώνεται.

Αλλά πολλοί μπορεί να έχουν τέτοια συμπτώματα σε διάφορους βαθμούς. Υπάρχει πιο ακριβής διάγνωση;

Ενδοκρινολόγος:Η RPD είναι μια συστηματική χρόνια νόσος. Προκαλεί μεταβολικές αλλαγές σε συστήματα και όργανα, αλλαγές στην ανθρώπινη νευροχυμική ρύθμιση. Αυτό είναι ένα σύνθετο πρόβλημα που μπορεί να εκδηλωθεί σε νευρώσεις, οργανικές παθολογίες του εγκεφάλου, οργανικές βλάβες και καταθλιπτικές διαταραχές.

Αλλά πρώτα πρέπει να προσδιορίσετε την αιτία των συμπτωμάτων. Για παράδειγμα, εάν ένα άτομο τρέχει στο ψυγείο τη νύχτα, πρέπει να προσδιορίσετε το επίπεδο γλυκογόνου για να αποκλείσετε την αντίσταση στην ινσουλίνη και τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.

Τι γίνεται αν καταλάβετε ότι εσείς ή το αγαπημένο σας πρόσωπο έχετε RPP;

ασκούμενος ψυχολόγος: Εάν έχετε - συμβουλευτείτε έναν ψυχίατρο για διάγνωση. Εάν υποψιάζεστε ένα RPP σε ένα αγαπημένο πρόσωπο, είναι πιο δύσκολο: συχνά αρνείται, δεν θέλει να παραδεχτεί ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί του. Και η περιττή πίεση μπορεί να καταστρέψει την εμπιστοσύνη. Ενημερώστε τον αγαπημένο σας ότι είστε δίπλα του, έτοιμοι να βοηθήσετε και να στηρίξετε.

Ποιος αντιμετωπίζει την ECD; Μόνο ψυχίατρος;

ψυχίατρος: Οχι. Διαγνώστηκε από ψυχίατρο. Και, ανάλογα με την ασθένεια, θεραπεύει ψυχίατρο, ψυχοθεραπευτή, κλινικό ψυχολόγο (όπως συνταγογραφείται από ψυχοθεραπευτή). Γιατί είναι ούτως ή άλλως τόσο σημαντικό να επισκεφτείτε έναν ψυχίατρο; Επειδή μπορεί να αποκαλύψει συννοσηρότητες όπως η κατάθλιψη ή οι αγχώδεις διαταραχές, που εμφανίζονται στο 80% περίπου των περιπτώσεων σε άτομα με RPD. Η θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα της νόσου. Μπορεί να είναι φαρμακευτική θεραπεία σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία (ομαδική, γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία, διαλεκτική συμπεριφορική θεραπεία). Συνιστάται επίσης οικογενειακή θεραπεία.

Σύμβουλος ψυχολόγος:Η ανορεξία και η βουλιμία αντιμετωπίζονται κυρίως από ψυχίατρο. Συναισθηματική υπερφαγία - ψυχολόγος, σύμβουλος ψυχολόγος. Παχυσαρκία - Διατροφολόγος-Ενδοκρινολόγος (πρέπει να ελέγξετε τις ορμόνες, εάν διαταραχθεί ο μεταβολισμός) μαζί με ψυχολόγο ή ψυχοθεραπευτή.